Λες και σαν να επρόκειτο για τη διοργάνωση της πρώτης ελληνικής… ταυρομαχίας!!!

Γιατί δεν «σφυρίζει» στο Παγκόσμιο Κύπελλο της Ρωσίας ο Σιδηρόπουλος;
Ενα ακόμη παγκόσμιο ποδοσφαιρικό τουρνουά πλησιάζει στο τέλος του, έχοντας προσφέρει στους χιλιάδες των θεατών του και στα δισεκατομμύρια των τηλεθεατών, ένα αμφιλεγόμενο θέαμα. Κατ΄ άλλους πλούσιο με σχεδόν ισοδύναμες τουλάχιστον τις 16 ομάδες των προημιτελικών και κατ΄ άλλους φτωχό, από την έλλειψη μεγάλου βεληνεκούς ποδοσφαιρικών αστέρων.

Σαν Έλληνας ποδοσφαιρόφιλος, ανήκω και εγώ στους «ουδέτερους» τηλεθεατές αυτού του Μουντιάλ και χρησιμοποιώ τον όρο «ουδέτερος», για να μην αναφέρω τον όρο «αδιάφορος», αφού στους 62 αγώνες, μέχρι την ολοκλήρωση του τουρνουά, κανένα απολύτως ελληνικό στοιχείο δεν θα εμφανισθεί στην οθόνη της τηλεόρασής μου, που θα γίνει η αιτία να εγκαταλείψω την «ουδετερότητά» μου, να διεγερθώ εθνικά και να ευελπιστώ και να εύχομαι την όποια Ελληνική επικράτηση. Ούτε ομάδα, ούτε σημαία, ούτε ποδοσφαιριστής, ούτε διαιτητής, ούτε βοηθός διαιτητή, ούτε «τέταρτος», ούτε καν video assistant referee!!!

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω και με βάση την πλέον των 50 χρόνων ενασχόλησή μου με τα ποδοσφαιρικοδιαιτητικά πράγματα, επιχειρώ να βρω εξηγήσεις και δικαιολογίες για την παντελή έλλειψη του Ελληνικού στοιχείου από το ποδοσφαιρικό τουρνουά της Ρωσίας. Με ευκολία βρίσκω απαντήσεις για την απουσία της Εθνικής ποδοσφαιρικής ομάδας. Πάλεψε μέχρι τέλους για την πρόκρισή της, την οποία έχασε στα σημεία (μπαράζ), από μια εθνική ομάδα που ιδιαίτερα διακρίνεται στο Μουντιάλ.

Πολλές και βάσιμες είναι οι αιτίες που βρίσκω για την παντελή Ελληνική διαιτητική έλλειψη από τους κορυφαίους αγώνες του πλανήτη. Να τις απαριθμήσω, αναλύοντάς τις κιόλας, με γνώμονα την όποια διαιτητική εμπειρία διαθέτω.

Πως είναι δυνατό να προσδοκούμε την εμφάνιση οποιουδήποτε Ελληνικού διαιτητικού ονόματος στους αγώνες της Ρωσίας, όταν:

α) Σε τούτη εδώ τη Χώρα κάποιοι πιστεύουν ότι δεν υπάρχουν αξιόλογα και ικανά διαιτητικά στελέχη για να διοικήσουν, να αναβαθμίσουν, πειθαρχικά να ελέγξουν και γενικά να διεκπεραιώσουν το έργο μιας ανεξάρτητης Επιτροπής Διαιτησίας, τα μέλη της οποίας έδωσαν κατά το παρελθόν τα στοιχεία της αξιοσύνης τους και της αντικειμενικότητάς τους.

β) Οι σημερινοί, αλλά και οι χθεσινοί υπεύθυνοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου, θέλοντας προφανώς να εξυπηρετήσουν τα συμφέροντα των επαγγελματικών σωματείων που τους στηρίζουν, αλλά και των ερασιτεχνικών που τους επέλεξαν για τα αξιώματα που κατέχουν, αγνοούν ετσιθελικά την ύπαρξη των ικανών στελεχών της πιο πάνω παραγράφου, και επικαλούμενοι «εντολές» των FIFA & UEFA, δέχονται να διοικούν την Ελληνική Διαιτησία Ποδοσφαίρου άλλης εθνικότητας στελέχη!!!

γ) Το κορυφαίο ποδοσφαιρικό γεγονός της λήξασας ποδοσφαιρικής περιόδου (τελικός Κυπέλλου), δεν βρέθηκε ικανός… Έλληνας Διαιτητής να το διευθύνει και κλήθηκε Ισπανός μαθουσάλας, λες και σαν να επρόκειτο για τη διοργάνωση της πρώτης ελληνικής… ταυρομαχίας!!!

δ) Σ΄ αυτή τη χώρα όλοι έχουν γνώμη και άποψη για τη διαιτησία ποδοσφαίρου, εκτός από την οργανωμένη Ομοσπονδία Διαιτησίας Ελληνικού Ποδοσφαίρου, που παρ΄ ότι υφίσταται και λειτουργεί σαν θεσμός, αγνοείται εσκεμμένα από τους ιθύνοντες του Ελληνικού Ποδοσφαίρου και δυστυχώς από την εκάστοτε Πολιτεία. Η δικαιολογία για τη στάση αυτή, η συνηθισμένη: FIFA & UEFA! Ασύστολο και τεράστιο ψέμα. Σ΄ όλα τα ποδοσφαιρικά αναπτυγμένα κράτη της Ευρώπης, οι Ομοσπονδίες διαιτητών υφίστανται, λειτουργούν και θετικά παρεμβαίνουν στα ποδοσφαιρικοδιαιτητικά δρώμενα της πατρίδας τους.

ε) Οι σημερινοί αλλά και οι χθεσινοί υπεύθυνοι του Ελληνικού ποδοσφαίρου, φρόντισαν με κάθε λεπτομέρεια να σαρώσουν με την αντιδιαιτητική τους θέληση και την υφιστάμενη κατάσταση στις κατά τόπους ποδοσφαιρικές Ενώσεις και Συνδέσμους ολόκληρης της χώρας, εμφανίζοντας και εφαρμόζοντας ένα Κανονισμό Διαιτησίας Ποδοσφαίρου, πραγματικό κανονιστικό έκτρωμα, που κάθε χρόνο εμφανίζεται πιο επιζήμιο και πιο τοξικό για το ποδόσφαιρο και τη διαιτησία, σε Εθνικό και τοπικό επίπεδο. Την «οικογενειακή» σύμπνοια που όλα τα χρόνια επικρατούσε στις Ενώσεις την έχουν διαταράξει επιτρέποντας στους εκάστοτε διοικούντες αυτές να θέλουν να δημιουργήσουν «δικούς τους διαιτητές», αλλά το μόνο που καταφέρνουν είναι να «γεννούν»… γενίτσαρους διαιτητές! Φωτεινό παράδειγμα μη τήρησης της παραπάνω λογικής, μεγάλες Ενώσεις της Χώρας, όπως Αθήνας, Θεσσαλονίκης, Σερρών κ.ά., που δεν «υπηρετούν» τον απαράδεκτο Κανονισμό, αναγνωρίζουν τους Συνδέσμους τους, πραγματοποιούν στα γραφεία τους τις συγκεντρώσεις διαιτητών και δεν τους «τρέχουν» σε ξενοδοχεία, όπου συνήθως καταφεύγουν ξένοι ταξιδιώτες και… παράνομα ζευγάρια!!!

Θυμηθείτε το και θα δικαιωθώ, έστω κι αν χρειαστεί να περάσουν λίγα χρόνια: Το ίδιο το σύστημα θα απορρίψει τις σημερινές μεθοδεύσεις και η λύση στο αδιέξοδο που θα δημιουργηθεί, θα αναζητηθεί στην ανεξάρτητη Οργανωμένη διαιτησία, η οποία θα πρέπει να παραμείνει όσο το δυνατό ενωμένη, κυρίως στους Συνδέσμους, λειτουργώντας με την αμέριστη και συνεχή στήριξη των μη εν ενεργεία μελών και σύμφωνα με τα όσα προβλέπουν τα νόμιμα Καταστατικά τους.

Να επανέλθω όμως στον αρχικό προβληματισμό μου, που είναι πιστεύω και προβληματισμός όλων των Ελλήνων: Γιατί στα γήπεδα της Ρωσίας δεν είδαμε και δεν θα δούμε τον κορυφαίο Έλληνα Διαιτητή Σιδηρόπουλο; Η απάντηση είναι απλή: Εσείς, αν ήσασταν οι υπεύθυνοι της κλήσης του στο Μουντιάλ της Ρωσίας, θα τον επιλέγατε αν γνωρίζατε ότι προέρχεται από μια ποδοσφαιρική χώρα που περιγράφεται στις παραγράφους α΄ έως ε¨ του σημερινού μου σχολίου;
Προφανώς όχι, όσο κι αν πληγώνει η απόφαση αυτή την εθνική σας υπερηφάνεια…
ΤΟΥ ΔΗΜΗΤΡΗ ΤΗΛΙΟΥ*
* μη εν ενεργεία διαιτητής, μέλος του Σ.Δ.Π. ΛΑΡΙΣΑΣ
Πηγή: soccerplus.gr