Τετάρτη 10 Οκτωβρίου 2018

Μπάμπης Πεΐδης - Διαλύστε το ή αφήστε το! Χρειαζόμαστε πρώτα αθλητές και μετά παικταράδες!

Το Σάββατο το πρωί στο ενωσιακό γήπεδο της Ν. Εφέσου, το ποδόσφαιρο είχε την τιμητική του. Εκατοντάδες παιδιά κάθε ηλικίας, χρώματος και κοινωνικής βαθμίδας, είχαν την ευκαιρία να δείξουν με τον δικό τους τρόπο την αγάπη τους για το παιχνίδι, το άθλημα, το ποδόσφαιρο. Μια έννοια χαμένη στην ...ελληνική κρίση στην οποία "λάσπωσε" και βούλιαξε η όμορφη χώρα μας τα τελευταία χρόνια γιατί "κάποιοι" θέλησαν να την ασχημίσουν και να την κάνουν κατ΄εικόνα και ομοίωμα τους.

Το ποδόσφαιρο είναι πανέμορφο άθλημα. Για εμάς που βγήκαμε απο αυτό, είναι το ωραιότερο. Δυστυχώς άσχημοι είμαστε και γινόμαστε εμείς οι άνθρωποι.
Γιατί δεν κάνουμε το αυτονόητο. Δηλαδή να μπούμε στο γήπεδο να παίξουμε, να διασκεδάσουμε.
Γιατί δε θέλουμε να το βοηθήσουμε να ανθίσει στην χώρα μας αλλά να μας βοηθήσει να πλουτίσουμε.
Γιατί νομίζουμε ή πιστεύουμε ότι τα παιδιά μας θα λύσουν τα οικονομικά μας προβλήματα παίζοντας ποδόσφαιρο.
Γιατί πιστεύουμε ότι αυτός που φοράει την φανέλα της άλλης ομάδας εντός και εκτός γηπέδου, είναι εχθρός και όχι απλά ένας άλλος αθλητής, παιδί ενός άλλου γονέα και επι 90΄λεπτά αντίπαλος μας στο παιχνίδι.
Γιατί δεν ξέρουμε να χάνουμε άρα ούτε να κερδίζουμε ξέρουμε.
Γιατί πιστεύουμε ότι οι ομάδες είναι δικές μας και όχι όλων όσων αγαπούν το ποδόσφαιρο.
Γιατί επιτρέπουμε τους παράγοντες να μας κάνουν πρόβατα και να μας ταΐζουν σανό, ξεπερνώντας σε πολλές περιπτώσεις ακόμη και τον χώρο της πολιτικής.
Γιατί δεν έχουμε βάλει στον ποδόσφαιρο, στον αθλητισμό γενικότερα το ΕΜΕΙΣ και μένουμε στο σύντομο και άχαρο, αρρωστημένο ΕΓΩ.
Γιατί αντιμετωπίζουμε τα παιδιά μας σαν πίτμπουλ που ρίχνουμε στο κολοσσιαίο να παλέψουν με τον αντίπαλο και όχι να παίξουν και να χαρούν διασκεδάζοντας το παιχνίδι.
Γιατί δυστυχώς είναι πολλά αυτά τα οποία δεν παραδεχόμαστε και νομίζουμε ότι τα κάνουμε σωστά, γι αυτό και ποτέ δεν πρόκειται να τα αλλάξουμε.

Έχω πεί πολλές φορές και το επαναλαμβάνω. Ο χώρος του αθλητισμού στη χώρα μας δεν είναι φιλόξενος για τους αθλητές σε υψηλό, επαγγελματικό επίπεδο. Νοσούμε σε μεγάλο βαθμό και είμαστε τριτοκοσμικοί γιατί το κράτος λειτουργεί σε όλα περιστασιακά, επιδερμικά, πελατειακά και υποτονικά. Εδώ θέλει σύγκρουση με τα κατεστημένα και μεγάλες, σκληρές αν χρειαστεί αποφάσεις. Τα γήπεδα είναι αρένες και όχι αθλητικοί χώροι. Η λέξη "παιδεία", είναι άγνωστη για τους περισσότερους και επικρατεί η "νίκη" και ας είναι δια ροπάλου κι άς γυρίσουμε στη λίθινη εποχή. Το αποτέλεσμα ...λένε μετράει. Όσο λοιπόν παίρνουμε με τέτοιους τρόπους το...αποτέλεσμα, θα είμαστε άξιοι της τύχης μας, του ποδοσφαίρου που βλέπουμε και της τύχης των παιδιών μας σε κάθε άθλημα.

Αν δεν αλλάξουμε σαν άνθρωποι, φίλαθλοι, διαιτητές, ακροατές, μαθητές, εκπαιδευόμενοι ή εκπαιδευτές, η παιδεία θα χάνει απο τη ...νίκη και το δέντρο θα φαίνεται περισσότερο μπροστά απο το δάσος που θα ...χάνεται.
Αν δεν αλλάξουμε εμείς δε θα αλλάξει τίποτε!

Μπάμπης Πεΐδης
Pieriasport team

1 σχόλιο: