Πέμπτη 5 Απριλίου 2018

«Έφυγε» ένας κύριος εντός κι εκτός γηπέδων!

Ο Ρέι Γουίλκινς «έφυγε» από τη ζωή και η Αγγλία θρηνεί για την απώλεια ενός... λιονταριού! Η καρδιά του ήταν γεμάτη ποδοσφαιρικές στιγμές και το Νησί δεν θα τον ξεχάσει.
Το αγγλικό ποδόσφαιρο θρηνεί για την απώλεια του άλλοτε αρχηγού των "λιονταριών" Ρέι Γουίλκινς σε ηλικία μόλις 61 και ο Φράνκο Μπαρέζι έγραψε «Σε αυτές τις στιγμές δεν ξέρεις ποτέ τι να πεις, αλλά ήταν τιμή να σε έχω συμπαίκτη, ήσουν ξεχωριστός, ένας κύριος εντός και εκτός γηπέδου.
Ευχαριστώ Ρέι Γουίλκινς». Στα μάτια όλων όσων τον είδαν να είναι αρχηγός στην Τσέλσι σε ηλικία 18 ετών, ο Ρέι Γουίλκινς ήταν το χρυσό παιδί του αγγλικού ποδοσφαίρου. Eίχε όλα τα στοιχεία και την υπευθυνότητα για να ηγηθεί μίας ομάδας. Ένας κλασικός φορ με διεισδυτικότητα, απολαυστικός για κάθε Αγγλο οπαδό!

Οδήγησε την Τσέλσι από τη Β' κατηγορία στα σαλόνια κι έγραψε τη δική του ιστορία! Είχε τον σεβασμό και την εκτίμηση όλων από τα μέσα του '70 έως και τα τέλη του '80. Άφησε το Ολντ Τράφορντ το 1984 παρά το γεγονός πως οι οπαδοί τον είχαν επιλέξει ως τον αγαπημένο τους! Κι όλα σε μία ομάδα με ηγέτη τον Μπράιαν Ρόμπσον. Τον θυμούνται με αγάπη στο Σαν Σίρο όπου πέρασε τρία χρόνια σε μία δύσκολη εποχή για τους Ροσονέρι. Έφυγε μόνο όταν ο νέος ιδιοκτήτης Σίλβιο Μπερλουσκόνι άλλαξε την ομάδα και τη στήριξε στους Ολλανδούς σε μία περίοδο που ήταν επιτρέπονταν μόλις δυο ξένοι.

 Το πέρασμά του στην Παρί ήταν σύντομο, αλλά στο Άϊμπροξ πήρε τίτλο και έκανε τον κόσμο να δακρύσει στο αντίο του. Είχε 84 συμμετοχές στην Εθνική Αγγλίας. Δέκα από αυτές ως αρχηγός, σε ομάδα που στο κέντρο ήταν παίκτες όπως οι Μπράιαν Ρόμπσον,  Γκλεν Χοντλ και Πίτερ Ριντ. Υπήρξε και... θύμα των αυξημένων αρμοδιοτήτων που ήθελαν να του δώσουν, αλλά και της αίσθησης ευθύνης που είχε πάντα. Πάντα έκανε παιχνίδι από πίσω, κρατούσε καλά την θέση του και έπαιζε απλά και με τη μία, ενθαρρύνοντας τους άλλους να λειτουργούν στο γήπεδο δημιουργικά και όπως τους ταιριάζει.

Κάποιοι είχαν την αίσθηση πως ήταν ένας παίκτης που δεν είχε φαντασία ή δημιουργικά χαρίσματα, κάτι που δεν ίσχυε. Ο Ρον Άτκινσον του έδωσε το παρατσούκλι «ο κάβουρας» επειδή πάσαρε ιδανικά και με τα δυο πόδια. Ο Γουίλκινς δεν ήταν ο απόλυτος σκόρερ όμως είχε γκολ που δεν ξεχνιούνται. Οι οπαδοί της Γιουνάιτεντ τον θυμούνται για ένα γυριστό σουτ στο τελικό του FA Cup με την Μπράιτον το 1983 και στην Ρέιντζερς για ένα εξαιρετικό τελείωμα έξω από την περιοχή σε ντέρμπι του 1988.

Εγινε ο πρώτος παίκτης της Εθνικής που αποβλήθηκε σε Μουντιάλ, καθώς στο ματς με το Μαρόκο πέταξε μπάλα στον διαιτητή αμφισβητώντας μια απόφασή του. Δεν ήταν κάτι σύνηθες, καθώς ο Γουίλκινς ήξερε πάντα πως να χειριστεί τον εαυτό του. Στα επόμενα χρόνια είχε συνεργασία με Sky Sports και Talksport και αφότου του επιβλήθηκε τετραετής ποινή απαγόρευσης οδήγησης παραδέχθηκε ότι είχε προβλήματα με το αλκοόλ. Επίσης είχε ελκώδη κολίτιδα, αλλά και σοβαρά προβλήματα με την καρδιά του έχοντας κάνει επέμβαση. Οπως τόνιζε συνέχεια «Η ζωή μου είναι το ποδόσφαιρο».

Στην TV μιλούσε σε κοινό που δεν τον ήξερε πολύ ως παίκτη. Δεν τον είχαν δει να βγάζει φάσεις ή να... καθαρίζει επικίνδυνες μπαλιές. Ούτε να σκοράρει με καλά σουτ ή κεφαλιές. Ούτε να παρηγορεί τον κίπερ, Μπονέτι για ένα ολέθριο λάθος του. Αυτός ήταν ο πραγματικός και θαυμαστός Ρέι Γουίλκινς.
Πηγή: gazzetta.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου